Om te voorkomen dat je wel een probleem krijgt. Jij voelt het als er iets niet helemaal klopt. Maar je lijkt de enige wel, die het ziet. Dus slik je het in of wuif je het weg en vraag je je uren later af, waarom je hoofdpijn hebt. Dan is het tijd voor koffie. Je wil niet wachten tot je serieuze klachten krijgt. Die hoofdpijn, vermoeidheid, buikpijn, die vage klachten, dat uitgebluste gevoel. Het zijn signalen. Je hoeft het niet zo ver te laten komen als ik. (herseninfarct en tumor in 2011) Je hoeft niet te wachten tot je lijf gaat schreeuwen.

Je zult altijd rekening houden met de ander, als je iets deelt in je vrienden- of familiekring. Zo ben jij. Je wilt niemand kwetsen. Bij mij op de koffie kun je anoniem je verhaal doen. Ik heb geen link met jouw vrienden en familie. Het gaat over jouw kant van het verhaal, ongecensureerd, zodat je echt even zelf aan het woord bent. Natuurlijk zijn er altijd meerdere kanten van een verhaal, maar het gaat hier om jou. Zodat jij kunt toetsen of dat wat jij voelt of denkt, klopt. Zonder dat het via de tamtam in verwijtende vorm weer bij je terugkomt.

Zie het als een preventieve maatregel. Een investering in jezelf, in je gezondheid. Je hart luchten voorkomt, dat allerlei kwaaltjes uiteindelijk een serieuze aandoening kunnen worden. Preventie voor de prijs van een knipbeurt, een nieuw truitje of een manicure.

Je kunt zelf een half uurtje boeken op een moment dat het jou uitkomt. En je hoeft er de deur niet eens voor uit. Even een moment voor jezelf. Omdat je er daarna weer tegen kunt. Opgeladen verder kunt.

Dat is helemaal niet erg. Er komt altijd wat nodig is. Ik stem op je af en zorg ervoor dat we het hebben over dat wat bij jou speelt.